Author koryuPosted on Categories ПочетнаИнструкторот на Буџинкан Македонија, Игор Довезенски, викендов зеде учество на семинарот во Будва одржан под водство на шиханот Штефен Фролих од Германија.
Тема на семинарот беше Саино Кон Ки, а големиот мајстор се обиде да го објасни нејзиното значење преку техники и кати од Гјокко Рју Кошиџутсу и Кото Рју Коппоџутсу. Семинарот се одржа под отворено небо. Првиот ден времето беше сончево и мирно, додека вториот дуваше ветер проследен со силни дождови. Сето тоа придонесе подобро да се разбере учењето на нинџутсу, како и самата природа на елементите вода (суи) и оган (ка).
За време на тренингот, шиханот честопати бараше од Довезенски да демонстрира кати и техники од Гјокко и Кото Рју, што секако 
претставува голема чест и доверба. Мајсторот Фролих го покани водачот на Буџинкан Македонија на заедничка посета на Хомбу Доџо-то во Јапонија, каде што Довезенски ќе полага за годан (5 дан), што секако, говори за заемната доверба и почит меѓу нив. Беше разговарано и за заедничките планови во текот на 2010 година, а шиханот даде огромна подршка за работата на Буџинкан Македонија и истакна дека можеме да сметаме секогаш на неговата помош во било која област.
Трите дена поминаа брзо и во постојано дружење со мајсторот Штефен Фролих и
неговиот ученик Штефен Шулц (7 дан), еден од најнадежните млади
германски мајстори. Се зборуваше за времето поминато при нивниот
петдневен престој во Македонија (2008 год.), при што се евоцираа
убавите заеднички мигови и спомени минати во нашата земја.
Како и секогаш, организаторот на семинарот во Будва, одлично се потруди се да помине во најдобар ред. Честитки.
На крајот, останува уште еднаш да се заблагодариме на големиот мајстор Фролих и на неговиот ученик Шулц, за прекрасното време поминато заедно и за нивното секогаш инспиративно предавање на вештината.
ридовите, за кратко време го поминавме селото Стрезовце и почнавме да навлегуваме во селото Макреш. За жал, во тој момент двајца од учесниците се откажаа. Патот го продолжија деветмина, кои навистина покажаа силна воља и посветеност да истрајат до крај. Се движевме по сувото речно корито на реката Петрошница, за потоа да се упатиме на запад кон ридот Перос. Со помош на компас и стара топографска карта, патот не одведе низ атарот на селото Добрача, а потоа во селото Бајловце се искачивме на ридот Висока (764 м), за да продолжиме да се движиме преку сртовите на околните ридови. Двежејќи се повторно на запад, влеговме во густа борова, а потоа и во дабова шума, по што излеговме право пред источното подножје на Татичев Камен во селото Кокино. Тоа беше нашата последна дестинација пред враќањето назад кон Липац. Дотука, после поминати 30-тина километри по стрмен и нерамен терен со убиствено брз ритам на движење, неколкумина од учесниците 
почнаа да добиват грчеви на нозете. Сенсеи Игор Довезенски на неколку пати со употреба на методи на масажа од Хичибуку Гошинџутсу, успеа на неколку пати да ги оспособи за движење. При тоа и нивната голема желба и посветеност да стигнат до одредницата го сторија своето. Сите заедно се искачивме на платото на древната мегалитска 
критична за повеќето учесници. Најголем дел од нив, поради целодневниот марш, имаа добиено големи рани на стопалата, потоа проблеми со колената и мускулите, а кај еден од учениците почна да се јавува блага дезорентација и халуцинации. До крајот на Патот на Шугенџа остануваа уште точно 15 километри, а на местото на појдовната точка беа оставени нашите возила со кои требаше да се вратиме назад во Скопје. Поради повредите на поголем дел од учениците, беше договорено патот да го продолжат тие кои се во можност да го сторат тоа, а останатите да чекаат се додека не се заврши со семинарот и не се вратиме со возилата по нив. 
како и останатите свети места,
Ги информираме нашите ученици и сите заинтересирани дека Школото за борбени вештини Пат кон Сонцето и Нинџутсу Сојузот Буџинкан Македонија ќе започнат со работа во вторник (01.09.2009).
секој од учесниците доби оброк што се состоеше од три речни школки и едно речно ракче (уловот). За десерт, секој од учесниците доби по три сливи. Тоа беше храната за целиот саботен ден. 
Тренингот продолжи до доцна во ноќта. Во отсуство на месечина и во целосен мрак се вежбаа техники за медитација и за будење на сетилото за опасност (Харагеи). Вечерта заврши со поделба на стражарските обврски. По два часа стража за секој учесник. Два часа време за размислување во природа во потполна темница со илјадници ѕвезди над глава. Два часа да се запрашаме кои сме, што сме и зошто сме. Непроценливо искуство кое се повторува секоја година. 
или ослабеност. Десет минути пред крајот ги допија последните 200 милилитри вода, а некои од нив си ги измија и нозете со неа. 
Мислите дека сте доволно силни и цврсти? Сакавте да се „пробате“ и да видите колку сте (сме) вешти? Имате одлично мислење за себе?
убијат сопственото его, ги молиме да не се пријавуваат за семинарот. Дозволена количина на вода за пиење за двата дена:
Нинџутсу Сојузот Буџинкан Македонија, како еден од најактивните
Обилните дождови во изминатите денови и надојдената Крива Река, беа
На 12 јули, 2009 година, Буџинкан Македонија го организира традиционалниот семинар во природа на тема Суи Рен (обука во вода).