Одржан Зимскиот Нинџа Тренинг - Начини на Преживување во Природа VII

Posted on Categories Почетна

Вчера се одржа седмиот по ред Зимски Нинџа Тренинг на кој членовите на Буџинкан Македонија имаа можност повторно да ги изучуваат начините на преживување во природа за време на најстудените месеци во годината.

Првите шест настани беа посветени на полирање на вештините за снаоѓање во шума во зимските месеци, додека од оваа година инструкторот Игор Довезенски го започна новиот циклус на предавање на вештините за зимско преживување на ридести терени односно предели.

Поради специфичноста на настанот, не би сакале преку овој извештај јавно да зборуваме за специфичностите на семинарот, бидејќи сметаме дека тие можат да се почуствуваат само преку директно учество, но затоа ќе Ви ги пренесеме импресиите на кохаи Таки Гаковски кои тој ги објави на нашиот интерен Форум.

„Уште една авантура во дневниците на боречките уметници од Буџинкан Македонија.
Времето одлично не послужи, иако не го посакувавме тоа. Беше топло во поголемиот дел од денот, а студот ни се придружи дури на крајот од семинарот. Но тоа најверојатно беше така и поради соодветното место за логорување и обука, избрано од Сенсеи..

Беше одлично да се видат златните ридови на Орљак, Еленац и на Липац, кои овој пат беа покриени со снег. Конечно им избегав на скопските магли. Бев на едно совршено место – со совршени луѓе.
После долгото пешачење по побелените ридови, пристигнавме на местото каде што се стациониравме. Веднаш почнавме со работа. Секој си имаше своја задача. Јас лично уживав во плетењето на дрвените ѕидови на засолништето. Рацете ми беа како ‘поминати низ
ренде’ и полни со трња, но тоа не предизвика да ми се смени прекрасното расположение. Откако целосно ја изградивме колибата, таа изгледаше одлично. Чувството кога ќе влезеш внатре не може да се опише со зборови.
Кога си заминавме кон Хомбу, видовме зајак како трча нагоре по ридовите. Брз и незапирлив. А небото чисто и само една ѕвезда на него. Со Шидоши Хо Марко заклучивме дека најверојатно тоа е ѕвездата на Хомбу Доџо-то. Таа што најсилно свети и го чува во ладните зимски ноќи.

На многу луѓе омилени места им се тие надвор од границите на нашата земја. Тоа се места каде можат да одат само еднаш годишно. А на мене омилено место ми е Хомбу Доџо-то, каде што можеме да одиме кога и да посакаме.

‘Нормалните луѓе’ вчерашниот ден го поминале во своите топли домови, со кафе пред мониторите. Само преку малите екрани тие можат да доживеат некаква авантура. Ги сакам семинарите во природа и затоа се толку значајни и важни бидејќи авантурите се доживуваат лично и реално!
Голема благодарност до Сенсеи за СЕ.

Уште една испишана приказна во историјата на Буџинкан Македонија“.

Winter Ninja Training was held – Means of Survival in Nature VII

Posted on Categories Uncategorized
Yesterday the seventh in a row Winter Ninja Training was held during which the members of Bujinkan Macedonia had the opportunity to again study the ways of survival in nature during the coldest months of the year. 
The first six events were given to polishing the skills for managing in a forest in the winter months, while from this year the instructor Igor Dovezenski started the new cycle of lectures about the skills of winter survival in hilly terrain meaning regions. 
Because of the specificity of the seminar, because we think that they can only be felt through direct participation, but that’s why we will transmit the impressions of kohai Taki Gakovski which he published on our internet Forum.
“One more great adventure in the annals of the martial artists from Bijinkan Macedonia.
The weather served us perfectly, all though we didn’t wish for it. It was warm for the majority of the day, and the cold joined us only near the end of the seminar. But that was probably because of the good location for camping and training, chosen by  Sensei.
It was marvelous to see the golden hills of Orlak, Elenac and Lipac, which this time  were covered in snow. I finally escaped the fogs of Skopje. I was in a perfect place -with perfect people. 
After a long walk through the white hills, we arrived at the place where we were stationed. We immediately began with our work. Everybody had a task. I personally enjoyed in the weaving of the wooden walls of the sanctuary. My hands were ‘like grated’ and full of thorns, but that did not cause my mood to sour. After we finished the cottage, it looked amazing. The feeling when you entered can not be described with words.
When we were going back to the Hombu, we saw a rabbit running up the hills. Fast and unstoppable. The sky was clear and only one star lay upon it. Together with Shidoshi Ho Marko we came to the conclusion that that star in most likely the star of the Hombu Dojo. The one that shines the brightest and keeps it safe in cold winter nights.
To many people their favorite places are outside the borders of our country. Those are places that they can go to only once a year. And my favorite place is the Hombu Dojo, where we can go anytime we wish to. ‘Normal people’ spent yesterday in their warm homes, with coffee in front of their monitors. They can live through an adventure only through their screens. I love the seminars in nature and that’s why they are so important and significant because adventures are lived personally and only in reality!
Great thanks to Sensei for EVERYTHING.
One more story has been written in the histories of Bujinkan Macedonia”.

Report for the year 2016

Posted on Categories Uncategorized
Unbelievable – but true. This year we repeated last year’s success and held 29 seminars again. We almost broke that record, because all that was missing was one more participant on the event “Ninpo Ne Waza”, and because of that we had to call off the seminar that was going to be the “30th in 2016”.
Allow us to present but a small part of what we managed to do during the last year.

And this time we begin with international seminars organized in Macedonia by the Organization “Taiyou e no Michi”.
In April, we again had our teacher for Daito ryu Aikijujutsu, the shihan Antonino Certa who held his annual seminar in our dojo, during which he taught new techniques from this ancient samurai tradition.
And in May, in the Homby Dojo arrived Sensei Erik Louw, accompanied by a student of his. During the days that he was here he tried to transfer as much as he could from his rich experience of Tenshin Shoden Katori Shinto ryu Bujutsu.

As for the seminar during which the lecturer was the instructor Dovezenski, the list look like this: seven held seminars for Daito ryu Aikijujutsu, of which four in Homby and three in the Skopje dojo. Eight ninjutsu seminars in the Homby Dojo beneath Lipac and two in the Skopje dojo. Seven in nature, among which, this time we will mention the legendary “Way of the Shugenja”, who on the request of the members of the dojo was brought back from the dead. During which, a astounding feat was accomplished which will be talked about for many years, because shidoshi Dovezenski and kohai Gakovski managed to travel an amazing 100 kilometers in one day, with no rest or pause.
This year, for the first time since the creation of the Organization, the instructor Dovezenski lessened his travels and improvements in other countries, and so took part in only one international seminar in another country specifically in Milano (Italy) where the lecturer was the shihan for Tenshin Shoden Katori Shinto ryu Bujutsu – Nobutoshi Otake.
Besides these events, others also deserve a mention: our youngest members ( Ninja Kids ) trained two times in the Hombu Dojo; we held a seminar for the organization CEED Macedonia, for which Bujinkan Macedonia received a thanking diploma for the support provided and the special part it had in the development of the business program for kids and young people in the country; during the December testing we got two new Sempai ( Vladimir Antonovski and Mihail Drakalski ). 
The summer period was of course reserved for our widely known “Summer Koryu Camp”, during which the instructor Dovezenski, among other schools also taught the oldest Japanese one: Tenshin Shoden Katori Shinto ryu Bujutsu.

We also must say, that in 2016, Bujinkan Macedonia got a new nidan ( II dan ) meaning shidoshi ho Marko Opacik past the test for this masters degree.

Concerning the public appearances, this year we were guests on the show “Urban Tag” on TV21, as also a story with an interview in the newspaper “Vecer”.
In the end, as always we send a great thank you to all the members of the Organization “Taiyou e no Michi”, especially our students from Bujinkan Macedonia, who with their tireless work allowed us to again enjoy our amazing journey through the world of the traditional Japanese martial traditions ( Koryu Bujutsu ). We are not sure if next year we can keep the epithet “most dynamic European dojo”, but we promise that as long as our feet thread this Macedonian ground, our love towards the classical martial Japanese skills will keep growing. 
Taiyou e no Michi. One dojo – one family, Bujinkan Macedonia. Our life story. 
Ninpo Ikkan!!!

Извештај за 2016-та година

Posted on Categories Почетна

Неверојатно – ама вистинито. И оваа година го повторивме минатогодишниот успех и повторно одржавме 29 семинари. Малку фалеше да го срушиме рекордот, бидејќи недостасуваше само еден пријавен учесник за настанот „Нинпо Не Ваза“, па поради тоа моравме да го откажавме семинарот кој ќе беше „30-ти во 2016-та“.

Да Ви презентираме мал дел од тоа што сработивме во текот на изминатата година.

И овој пат почнуваме со меѓународните семинари организирани во Македонија од страна на Организацијата „Пат кон Сонцето“.
 
Во април, повторно го имавме нашиот учител за Даито рју Аикиџуџутсу, шиханот Антонино Черта, кој го одржа својот редовен годишен семинар во нашето доџо, при што ни пренесе нови техники од оваа древна самурајска традиција.

Веќе во мај, во Хомбу Доџо-то ни допатува и Сенсеи Ерик Лоув, придружуван од еден свој ученик. За време на неколкудневната посета тој се потруди да ни пренесе колку што е можно повеќе од своето богато искуство во Теншин Шоден Катори Шинто рју Буџутсу.

Што се однесува до семинарите на кои предаваше инструкторот Довезенски, листата изгледа вака: седум одржани семинари за Даито рју Аикиџуџутсу, од кои четири во Хомбу и три во доџото во Скопје. Осум нинџутсу семинари во Хомбу Доџо-то под Липац и два во скопското доџо. Седум во природа, меѓу кои, овој пат ќе го споменеме легендарниот „Патот на Шугенџа“, кој на барање на членовите на доџото повторно беше „оживеан“. При тоа, беше постигнат и еден неверојатен подвиг што долги години ќе се раскажува, бидејќи шидоши Довезенски и кохаи Гаковски успеава да изминат неверојатни 100 километри во еден ден, без одмор и паузи.

Оваа година, за прв пат од основањето на Организацијата, инструкторот Довезенски ги намали патувањата и усовршувањата во странство, па така учествуваше само на еден меѓународен семинар во странство односно во Милано (Италија) каде што предаваше шиханот за Теншин Шоден Катори Шинто рју Буџутсу – Нобутоши Отаке.

Покрај овие настани, вредат да се споменат и следниве: нашите
најмлади членови (Нинџа Клинци) на два пати вежбаа во Хомбу Доџо-то; одржавме семинар за организацијата
CEED Macedonia, за што на Буџинкан Македонија му беше доделена
благодарница за искажаната поддршка и особен придонес за развојот на
претприемачката програма за децата и младите во земјава; на
декемвриското полагање добивме двајца нови Семпаи (Владимир Антовски и
Михаил Дракалски). 

Летото неизбежно беше резервирано за нашиот надалеку прочуен „Летен
Корју Камп“, на кој инструкторот Довезенски, меѓудругите вештини ја
предаваше и најстарата јапонска: Теншин Шоден Катори Шинто рју Буџутсу.

Неизбежно е да споменеме, дека во 2016-та година, Буџинкан Македонија доби нов нидан (II дан) односно шидоши хо Марко Опачиќ положи за овој мајсторски степен.

Што се однесува до јавните настапи на медиумите, оваа година имавме едно гостување во емисијата „Урбан Таг“ на ТВ21, како и една сторија со интервју во дневниот весник „Вечер“.

На крајот, како и секогаш упатуваме голема благодарница до сите членови на Организацијата „Пат кон Сонцето“, а особено на нашите ученици од Буџинкан Македонија, кои со своето неуморно залагање овозможија повторно да уживаме во зачудувачкото патување низ светот на традиционалните јапонски боречки традиции (Корју Буџутсу). Не сме сигурни дали и следната година ќе можеме да го одржиме епитетот „најдинамично европско доџо“, меѓутоа ветуваме дека се додека нашите стапала ја газат оваа македонска земја, нашата љубов кон борбените јапонски класични вештини постојано ќе расте.

Пат кон Сонцето. Едно доџо – едно семејство. Буџинкан Македонија. Приказна на нашите животи.

Нинпо Иккан!!!