Автор: dovezenski

Author dovezenski

Инструкторот на Буџинкан Македонија, Игор Довезенски, заедно со својот ученик и член на Даито рју Македонија, Ангел Миланов, викендов учестуваа на семинар воден од легендарниот балкански боречки уметник – Марио Тополшек. Настанот се одржа во Белград, Република Србија, а на него учествуваа над 80 луѓе.

Сите кои се родени во седумдесетите години на минатиот век, многу добро се сеќаваат на мајсторот Тополшек. Тој е роден 1942 година во Загреб, а на јавноста најмногу и е познат како човекот кој од Окинава во Европа го донесе силниот стил на Карате – Уечи рју.
Марио Тополшек исто така е еден од одговорните за почетоците на кинеските вештини Чи Гонг и Таи Чи Чуан на балкансите простори. Секако, неизбежен е фактот и дека тој е еден од првите автори на книги за боречки вештини на Балканот, како и првиот автор кои напиша книга за нинџутсу во поранешна Југославија.
Основач е на Европската Уечи рју Карате Федерација, како и на Интернационалната Таичигонг Академија со седиште во Прага (Чешка Република).

Токму поради сите овие заслуги, но најмногу поради книгите со кои растел во детството и оставиле силен печат, Довезенски отпатува за Белград и како единствен странец на семинарот го испочитува човекот кој врежа неизбришлива  трага во развојот на многу генерации Будоки родени во тоа време. При разделбата, Тополшек му ја подари на Довезенски својата последна напишана книга.

Уште да напоменеме дека за време на семинарот Тополшек предаваше разни техники на дишење, на стимулирање на енергијата преку разни движења, потоа начини на канализирање на енергијата, како и техники на акупресура.
Сетоа тоа знаење ќе биде искористено и засекогаш сочувано како нешто вредно кое треба и понатаму да се пренесува на генерациите кои доаѓаат.

Author dovezenski

Вчера се одржа семинарот насловен како „Одбрана од напад со нож“, при што учество земаа 12 членови на Буџинкан Македонија.

После минатомесечниот семинар за борење во ситуација кога двајцата опоненти поседуваат исто оружје, неминовно беше да се одржи и овој – кога жртвата е голорака.

За време на настанот се вежбаше самоодбрана од разни ситуации, како што се напади со нож од различни правци, како и техники кога противникот се заканува со ова опасно оружје држејќи го потпрено и подготвено на некој дел од нашето тело.

На крајот од настанот учениците на Буџинкан Македонија дојдоа до заклучок дека ваквите семинари за самоодбрана при напад со нож треба што почесто да се одржуваат, токму поради потребата и опасноста што ја носи денешницата.

Author dovezenski

Завчера во доџото на Буџинкан Македонија во организација на секцијата „Нинџа Клинци“ се одржа првиот детски нинџа маратон.

Овој настан редовно ќе се повторува еднаш месечно во текот на зимските месеци (ноември, декември, јануари и февруари), при што најмладите наши вежбачи од двете групи ќе можат да се дружат меѓу себе преку тренинг и преку забава.
Самиот настан е замислен да трае пет саати, а дечињата ќе ги подучуваат неколку инструктори на Буџинкан Македонија, кои покрај боречки, ќе им предаваат и некои други јапонски вештини, како што се оригами, чадо, шодо, итн.

На првиот „Детски Нинџа Маратон“, учество земаа шидоши хо Марко Опачиќ кој предаваше техники за самоодбрана за деца, потоа шидоши Игор Довезенски, кој ги подучуваше Таихенџутсу, потоа семпаи Таки Гаковски кој предаваше за Оригами, како  и кохаи Сања Симонова и кохаи Филип Трајановски кои беа во улога на асистенти.

Следниот маратон ќе се одржи во текот на месецот јануари.

Author dovezenski

Членовите на нашето доџо, како и некои наши пријатели кои имаат желба да научат како да си помогнат себе си и да им помогнат на другите, учествуваа на денешната нова едиција на Шиноби Таисо.

Инструкторот Игор Довезенски токму така го најави овој семинар, бидејќи покрај основните техники од Џунан Таисо, за прв пат јавно демонстрираше и техники од Ки Ундо (третото ниво на Шиноби Таисо).

Учесниците  имаа можност да го зголемат своето знаење од областа на акупунктурните точки, јапонската масажа, како и од манипулциите на скелетот со цел да ги корегираат неправилностите настанати при неправилното држење на телото.
Покрај ова се повторија и веќе добро познатите вежби за враќање на рамнотежата во мускулите.

Ова беше уште еден преубав ден исполнет со многу љубов, знаење и позитивна атмосфера во доџото.

Author dovezenski

Вчера во скопското доџо на Буџинкан Македонија, инструкторот Игор Довезенски одржа семинар на тема „Кураи Дори“ односно заземање обрамбени положби во традиционалната јапонска нинџа школа Кото рју Коппоџутсу.

За време на настанот, шидоши Довезенски детално ги објасни сите пет положби кои се користат во Кото рју, како и основните техники на Кураи Дори.

На крајот од семинарот, учесниците го искажаа своето задоволство од наученото, како и забелешката дека после овој настан нивното разбирање за оваа боречка школа сега е на едно многу повисоко ниво.

Author dovezenski

Најчитаниот интернет портал за бизнис во Македонија, bi.mk (БизнисИнфо), реализираше интервју со шидоши Игор Довезенски посветено на системот Шиноби Таисо.

Ви го пренесуваме во целост директно преку линкот —–>тука

Author dovezenski

Сезоната на интензивни семинари за 2017-та година во Хомбу Доџо-то на Буџинкан Македонија заврши и подобро отколку што се очекуваше. Девојките кои земаа учество на деветата по ред „Работилница за Самоодбрана за Жени“, јуначки ги издржаа сите десет саати динамичен тренинг кој беше наметнат од страна на инструкторот Игор Довезенски.

На Работилницата се пријавија вкупно девет припаднички на поубавиот пол и тоа од сите возрасти. Дел од нив се членови кои редовно вежбаат во нашето доџо, дел се поранешни, а некои од нив за прв пат се пријавуваат на еден ваков настан со цел да научат техники за самообрана кои денес се и повеќе од непоходни за да се заштитиме од насилниците кои се движат околу нас.

За време на првиот ден, дамите имаа можност да научат како да се одбранат од разбојник кој напаѓа со влечење за делови од телото или од облеката, како и техники на одбрана од удари и соборување на земја. Веќе следниот ден, реперотарот беше проширен со техники за ослободување од разни зафати и обиди за силување на земја или кога жртвата е присилно притисната на ѕид.

Секако, слободното време беше искористено за прошетка низ преубавата природа околу Хомбу, а сето тоа беше проследено со многу хумор предизвикан од вицовите кои се раскажуваа меѓу учесничките.

Иако напорни и исцрпувачки, сепак научените техники за време на Работилницата, како и советите и искуството стекнати за време на двата дена, засекогаш ќе останат во спомените на сите девојки и жени кои не почестија со своето присуство за време на овој традиционален настан.

Сега започнува таканаречениот зимски период во кој Хомбу Доџо-то ќе мирува се до почетокот на март, кога повторно ќе ги отвори вратите за активностите на најдинамичниот клуб за традиционални јапонски боречки вештини во Европа, а можеби и пошироко.

Нинпо Иккан.

Author dovezenski

Уште една успешна окупација на Нинџа Клинците врз Хомбу Доџо-то на Буџинкан Македонија.

Есенската инвазија донесе 20 дечиња жедни за нови знаења и подготвени да навлезат во тајните на бестрашните нинџа воини.

Самоодбрана од напад преку употребата на класичните јапонски боречки вештини, но и предавање за историјата на Јапонија преку слики и снимки – ова беше само мал дел од сето тоа што децата го изучуваа во текот на дождливиот, но убав есенски ден.

После овој детски семинар, тие си заминаа со многу нови спомени и научени животни лекции.

До следната Хомбу авантура на пролет – Нинпо Иккан!

Author dovezenski

Сите деветмина Воини на Буџинкан Македонија, кои во неделата рано наутро тргнаа на легендарниот подвиг, познат под името „Патот на Шугенџа“, вечерта пристигнаа на целта поминувајќи во текот на денот 52 километри за единаесет ипол саати.

Првиот дел од маршутата се движеше по текот на рекичката Живуша, се до еден момент кога шидоши Игор Довезенски не ја измени со тоа што нареди да се скршне по стрмните карпести вулкански ридови кои се протегаат меѓу селата Стрезовце и западниот на Бељаковце. По средбата со дивиот елен кој уште повеќе ја засили љубопитноста за теренот, учесниците на подвигот навлегоа во атарот на селото Руѓинце, од каде што се спуштија во селото Сув Орах, по што почна искачувањето кон планината Козјак и крајната цел – Мокро Езеро.
Пред самиот финиш, беше направена и единствената мала пауза за ручек и за разгледување на Карпинскиот Манастир кој со својата неверојатна убавина ги освои срцата на Воините.
Средбата со Мокро Езеро исто така беше волшебна, а особено кога стадото од речиси 200 слободно пуштени крави се спушти од блиската шума за да се напои со вода.
Враќањето се одвиваше во спротивен лак од првичната рута, односно овој пат групата се движеше полукружно од запад кон исток, при тоа навлегувајќи во селото Облавце, од каде што преку западниот дел на Стрезовце се скршна кон исток и во паралелна линија со ридот Орљак се навлезе во Бељаковце. При самото спуштање кон северната страна на Орљак, кај неколкумина членови се појави и првата и единствена криза, која вклучуваше болки во задниот дел на коленото, меѓутоа истата набргу ја снема како што се ближеше целта.

На пет километри пред Хомбу, инструкторот Довезенски нареди да се направат традиционалните 20 склекови со полна „борбена опрема“, со цел да се демонстрира силината на духот на Воините на Буџинкан Македонија.

По пристигнувањето во Хомбу односно на почетната точка, само кај неколкумина учесници се јави мало покачување на телесната температура проследено со блага треска, што е вообичаен одговор на имунолошкиот систем кога телото е изложено на екстремни напори.

До следното патешествие!