Од осум пријавени
учесници на овогодинешното Преживување, седумина преживеава. Четворица од нив
беа ветерани, на кои ова им беше четврто Преживување, додека останатите тројца
беа „гуштери“. Еден од почетниците се откажа во текот на првиот ден, но сепак,
се здоби со едно големо искуство кое ќе му помогне следната година успешно да
се справи со кризите кои се јавуваат во текот на овој семинар.
Првиот ден почна
стандардно со кондиционен тренинг (џунан ундо и атеми но танрен). Потоа започнавме
со изградба и средување на кампот. Следуваше уште еден тренинг, а потоа силен
марш до друга локација, каде што се одржа кенџутсу и шурикен кеико, по што се
одржа предавање (куден). Денот заврши со тренинг за развивање на шестото сетило
(харагеи). Секако, седнувањето на задник не беше дозволено во текот на двата
дена.
Распоредени на стража,
учениците на Буџинкан Македонија се погрижија ноќта да помине во најдобар
ред.
Следниот ден, започна
повторно со кенџутсу и тоа уште пред изгрејсонце. Првите сончеви зраци ги
дочекавме изведувајќи техники со бокен, напаѓајќи и блокирајќи ги ударите упатени од
страна на нашите „противници“. Потоа повторно марш до С’мкнено, каде што како и
секоја година ја обновивме силата со медитација под карпа издлабена од водопад што
во текот на зимата тече на тоа место. Продолживме со вежбање, најпрвин со
таиџутсу, а потоа повторно со бо шурикен.
По завршувањето на
тренингот уште еднаш се „фрливме“ на средување на просторот и изградба на
пристапни патеки кон јужниот дел од кампот. Откако успешно ја завршивме и таа
задача, повторно со силен марш се упативме кон местото „Стари Лозја“ каде што
го уредивме светиот крст посветен на „Свети Трипун“. Во 13.00 часот, вториот
ден, за прв пат беше дозволено да се седне на задник, со што започна
традиционалното „чмаење“, при што, повторно се одржаа неколку кратки
предавања (куден). Во 16.00 часот семинарот заврши.
И оваа година се покажа
дека после три Преживувања, нашите ветерани немат никаков проблем да издржат
под било какви услови и притисоци. Тие речиси и да не покажаа никаков замор во
текот на двата дена. Од почетниците, одлични резултати покажа Катерина Д., која
успеа да преживее при првото нејзино учество. Исто така им честитаме и на
Драган Н. и Горан М., кои за разлика од минатата година, оваа успешно го завршија
семинарот, со што докажаа дека упорноста секогаш се исплатува на крајот.
Се надеваме дека
следната година уште повеќе наши ученици ќе се обидат да го поминат овој тест.
Традиционално, како и секоја година, така и оваа, дојде денот кога можеме да ги испробаме нашите способности и вештини на дело:
По повод 15 години од основањето на Школото за класични јапонски борбени вештини Пат кон Сонцето / Буџинкан Македонија, вчера во просториите на доџо-то се одржа прослава на која присуствуваа сегашни, но и поранешни членови на нашата организација.
На 2 јули, 1995 година, со работа започна Школото за класични борбени вештини Буџинкан Македонија (Пат кон Сонцето). Тоа беше основано од страна на Игор Довезенски, човекот коj за прв пат во Македонија ги „донесе“ класичните јапонски самурајски и нинџа вештини. Од тогаш, па до денес, нашето доџо е единствен претставник на организацијата Буџинкан Доџо на соке Масааки Хатсуми.
Каков семинар, каков тренинг, каква атмосфера. Со еден збор одлично. Два дена, пет тренинзи, по два часа, вкупно 10 часа нурнување во чудесниот свет на Оно ха Итто рју Кенџутсу, во услови на наизменични промени на сонце и дожд, проследени со молњи и грмотевици.
Во неделата првиот тренинг се одржа веднаш по изгрејсонце. За тоа време во жарот на огинот се препелкаа млади компирчиња што послужија како вкусен доручек. 
Оно ха Итто рју се одликува со чисти, брзи, моќни и едноставни движења и токму тоа ја прави да биде толку ефикасна. Иако во Школото за класични јапонски борбени вештини Буџинкан Македонија, првенствено се изучуваат деветте школи на Буџинкан Доџо, ние со задоволство одлучивме да ја изучуваме и оваа школа. Тоа се случи благодарение на учителот Антонино Черта, единствениот западен шихан на Даито рју Аикибудо, кој несебично прифати да го подучува инструкторот на Буџинкан Македонија, Игор Довезенски.
Школото за класични јапонски борбени вештини Буџинкан
Школото за класични јапонски боречки вештини Буџинкан Македонија има принова.
Под синиот небесен свод,
тоа од две школи (рју-ха), се додека прстите на рацете не отрнаа од држењето