Буџинкан Македонија

Author dovezenski

И четвртата инвазија на Нинџа Клинците врз Хомбу Доџо-то на Буџинкан Македонија заврши со успешна окупација.
Всушност, тие толку добро влегуваат во сите пори на нашиот клуб, што е речиси невозможно да ги извадиш од таму.

Вкупно 24 дечиња учествуваа во пролетната офанзива која не натера да ветиме дека овој настан и понатаму ќе продолжи да се одржува два пати годишно (пролет-есен).

За време на семинарот, идните воини на Буџинкан Македонија вежбаа техники на фрлање на противникот (Наге Ваза), при што покажаа дека со право ги сметаме за „иднината на нашето доџо и на нашата земја“.

Секако, не изостана ниту прекрасното дружење, разните „нинџа игри“, а клинците се покажаа доста одлучни и при справувањето со силниот ручек, кого го победија за неполни 20-тина минути, при што зад себе оставија само пустош во вид на празни тањири.

Догледање до „Детскиот Нинџа Камп“, кој ќе се одржи летово што ни доаѓа.

Author dovezenski

Поминаа 15 години откако инструкторот Игор Довезенски за прв пат одржа семинар на тема ЈумиЈа Џутсу, а интересот за ова древно орудие се уште расте и привлекува нови заинтересирани членови на Буџинкан Македонија.
Се разбира, редовни посетители се и ветераните кои одлучиле на некој начин да се специјализираат во користењето на примитивните „нинџа лак и стрела“.

Идејата и желбата на шидоши Довезенски е да ги оспособи своите ученици да можат во рок од половина час да изработат примитивни лакови и стрели кои ќе им помогнат полесно да преживеат односно да се снајдат доколку се најдат во негостољубива средина.
За таа цел, тој внимателно ги подучува како да го одберат вистинското парче дрво, од кое ќе изработат солидни оружја кои ќе им ги зголемат шансите за опстанок во моментот кога животот ќе им биде загрозен.

Семинарот кој што се одржа во неделата започна со кратко предавање за историјата на лакот и стрелата, по што, откако им беше покажано како, членовите на доџото имаа задача самите да изработат лак со кој подоцна ќе можат да вежбаат.

Откако подготовките завршија, беше поставена мета, на која учениците имаа можност да вежбаат гаѓање од четири различни положби на телото, при тоа водејќи се од различни сценарија.

Како што тренингот изминуваше, воините на Буџинкан Македонија постигнуваа се подобри резултати, а евидентен беше напредокот кај тие кои редовно го посетуваат овој традиционален настан.

Задоволни од наученото, на крајот беше договорено семинарот и натаму да продолжи да се одржува во истиот термин како и секоја година односно последниот викенд во април.

Author dovezenski

Членовите на Буџинкан Македонија кои земаа учество на неделниот семинар за Чигирики, повторно се стекнаа со предност и научија да користат уште една за нив нова, а сепак древна јапонска алатка за самоодбрана.
Дворот на Хомбу Доџото на Организацијата „Пат кон Сонцето“ беше местото каде што учителот Довезенски несебично на своите ученици им го предаваше знаењето стекнато низ годините поминати во практицирање класични јапонски самурајски и нинџа вештини.

Учесниците имаа можност да ги извежбаат сите основни форми со ова необично оружје кое се состои од стап, ланец и тег, меѓутоа за време на тренингот се користи дрвен реквизит поврзан со јаже отежнато со тениско топче, а секако, за да се избегнат можните повреди.

Се чини дека неколку од учениците на доџото се веќе цврсто решени сериозно да ја научат и оваа вештина, а многумина од почетниците исто така пројавуваат интерес, што ветува дека и во иднина ќе се одржуваат семинари на оваа тема.

Author dovezenski

Како и минатата година, така и оваа, „Баба Марта“ ги изненади Воините на Буџинкан Македонија покажувајќи ја својата непредвидливост и моќ да ги менува временските услови по неколку пати во текот на еден ден.

Семинарот за борба со копје (Соџутсу), кој секоја година привлекува голем дел од членовите на Буџинкан Македонија, во неделата се одржа по осми пат, повторно на истата локација (Слепо Коло) на ридот Орљак. И овој пат, извиците на учесниците сведочеа за желбата да се навлезе што подлабоко во оваа древна јапонска боречка вештина.

Иако утрото ветуваше убави временски услови, кои во првиот дел
од денот навистина се остварија, качувајќи ја живата на термометарот на 25 степени целзиуосви, некаде после 13:00 часот температурата нагло падна симнувајќи се на околу 5 степени. Истовремено, заврна силен дожд што немилосрдно почна да ги накиснува учесниците на настанот. И покрај силниот студ, Воините одлучно ги завршија сите кати од првиот дел од деншото (Омоте), а потоа се упатија во Хомбу Доџо-то каде што имаа можност да гледаат снимки од поранешните тренинзи на кои шидоши Довезенски подучува техники од школата Кото рју Коппоџутсу.

На крајот на денот, инструкторот на Буџинкан Македонија најави дека овој традиционален семинар ќе продолжи и понатаму да се одржува секоја година во март, на истата локација.

Author dovezenski

Во дворот на Хомбу Доџо-то на Организацијата „Пат кон Сонцето“, во саботата се одржа специјален семинар на тема Шурикен Џутсу. На настанот учествуваа над десетина членови на Буџинкан Македонија кои во текот на денот исфрлија повеќе од петстотини метални сечива, карактеристични за нинџа воините од времето на средновековна Јапонија. Учесниците, кои беа на најразлична возраст, имаа можност да гаѓаат со Сенбан и со Ига шурикени, а на крајот на денот дрвените мети беа речиси целосно оштетени од силните продорни удари на железните ѕвездести орудија. Некои од учениците на шидоши Довезенски, кои редовно и со години учествуваат на овој традиционален семинар, веќе постигнуваат одлични резултати во оваа стара јапонска вештина, додека тие кои допрва се запознаваат со истата се воодушевени од нејзината моќност.

Author dovezenski

На 27 февруари (2017-та), учителот Довезенски им додели бронзени медали „Генин“ на помладите Учители Зоран Тодоровски и Марко Опачиќ, како признание за нивното десетгодишно редовно вежбање во доџо-то на Буџинкан Македонија.

Се надеваме дека оваа награда само ќе го зголеми поттикот и ќе биде уште поголем мотив за нивното понатамошно усовршување на Патот на јапонските традиционални боречки вештини.

Нинпо Иккан!!!

Author koryu

Ја дочекавме пролетта на најубавиот можен начин. Со семинар во природа на прекрасниот Еленац, под самите карпи кои надвиснуваат над стариот кладенец.

Вкупно 12 вежби за култивирање на внатрешната енергија успеавме да извежбаме за време на настанот кој привлече 12 учесници од сите возрасти на Буџинкан Македонија.

Посебно внимание привлекоа техниките за медитација кои имаа за цел да не научат како да ја концентрираме енергијата во точката Танден, која што се наоѓа околу три сантиметри под папокот.

Ниту техниките за забележување на промените во околината не ги оставија рамнодушни Воините на доџо-то, а забележлив беше нивниот напредок, пред се поради нивното редовно учество на настанот.

Следниот семинар во природа ќе се одржи во март, во месноста Слепо Коло на ридот Орљак, а темата ќе биде: Моќтта на Јари (Борба со Копје).

Author koryu

Шидоши Игор Довезенски го одржа третиот по ред „Шиноби Таисо“ семинар во скопското доџо на Буџинкан Македонија.
Покрај членовите на Организацијата „Пат кон Сонцето“, на настанот учествуваа и професори од Природно-математичкиот Факултет од Скопје, како и студенти по медицина од Универзитетот „Свети Кирил и Методиј“.

Дваесетината учесници на семинарот имаа можност детално да ги научат техниките за справување со болката во долниот дел од грбот, меѓутоа не беа занемарени ниту останатите делови од телото, вклучувајќи ги рамената, лактите, како и зглобовите на рацете.

Веднаш по настанот, семпаи Тодор Ангеловски ги објави своите импресии од настанот на интерниот Форум на Буџинкан Македонија. 

„Ова беше трет семинар на тема ‘Шиноби Таисо’ што беше одржан во Скопје. Сум присуствувал на сите и прилично добро се сеќавам на техниките. Пред да се одржи првиот ваков настан, Сенсеи одржа предавање во бараките на ПМФ, некаде во декември 2011-та година. Тоа беше после неговата повреда, а тој зборуваше за закрепнувањето и причините за создавањето на системот. 
Првиот семинарот се одржа во јануари, 2012-та година, во спортската сала на училиштето ‘Браќа Миладиновци’ и беше запознавање со системот преку презентација на многу различни вежби. Вториот настан беше во ноември, 2015-та, а темата беше ‘Џунан Таисо’ односно техники за растегнување на телото. И тогаш Сенсеи ни презентираше многу нови вежби, а не подучуваше и за мускулната рамнотежа, како и за огромната важност на флексибилноста на телото.
Завчера, бројот на вежбите беше помал, меѓутоа беа предадени најопширно досега и на највисоко стручно ниво. Детално се разработуваа проблемите со ‘хиперлордоза’ и ‘хиполордоза’, како и начините на превенција и на лекување на истите. Но морам да истакнам дека иако темата е секогаш иста, сепак секој семинар нуди различни информации и техники. Секој од нас може да стекне барем некое минимално знаење со кое ќе може самиот да си помогне. Да не споменувам колку е корисно за членовите кои веќе одбрале да го специјализираат овој систем и кои ги посетуваат интензивните семинари за Шиноби Таисо во Хомбу Доџо-то. Многу ми е мило за нив што се заинтересираа и што се усовршуваат и на ова поле. Како што честопати ни кажува Сенсеи, тој што е редовен и присутен доволно долго во доџо-то, ќе научи многу и ќе стекне навистина големо знаење“.

Уште една учесничка на настанот, преку и-мејл ги испрати и сподели своите импресии.

„Восхитена сум од умешноста
на Сенсеи Довезенски, кој за време на семинарот опфати толку многу полиња,
презентирани и теоретски и практично. Едноставно знаеш дека си на вистинско
место и во вистински раце. Симбиоза од практично и
духовно искуство, претставена во најдобро светло“ –  Андријана Пецова, студент на Медицински
факултет – Скопје 

Author koryu

Во скопското доџо на Буџинкан Македонија, во неделата се одржа уште еден Џиссен Хеихо семинар, на кој присуствуваа околу

петнаесетина членови на „Пат кон Сонцето“.
Настанот всушност беше продолжение на декемврискиот Џиссен Хеихо, па затоа беше логично поднасловот да гласи „Следниот Чекор“.

За разлика од претходниот настан, кога инструкторот Довезенски предаваше повеќе за положбите на телото, како и за основните удари и блокови со раце и нозе, овој пат се вежбаа комбинации од веќе научените техники.

Цели четири часа, членовите на доџо-то немилосрдно и беспоштедно се посветија на тренингот, а на крајот сите среќни си заминаа дома, знаејќи дека својата вештина ја искачиле погоре за уште едно ниво.