Author koryuPosted on Categories ПочетнаПосле два дена живеење покрај река, слободно можеме да кажеме дека станавме „речни луѓе“. Барем таков впечаток добија учесниците на вториот семинар насловен како „Живот во Дивината“. 
За време на настанот, шидоши Игор Довезенски несебично го пренесуваше своето знаење на учениците кои се одважија да земат учество на семинарот, па така тие се здобија со нови сознанија поврзани со техниките на преживување во поголема група, овој пат покрај реката и речното корито.
Во текот на првиот ден, Довезенски предаваше за начините на избирање на соодветно место за живот покрај река на подолг период и тоа во ситуација на воена окупација на земјата, како и во случај на некаква природна непогода. Потоа се увежвбуваа техниките за обезбедување и подготовка на храната, но и осветлување на околината со помош на примитивни алатки.
Во текот на вториот ден, водачот на Буџинкан Македонија предаваше за начините на обезбедување на питка вода во случај на сомнеж дека реката е загадена, како и на ловење на поголеми риби со нож и нивна најефикасна подготовка за јадење.
На крајот на семинарот сите учесници искрено се заблагодарија за научените лекции и истакнаа дека овој бил „највкусниот“ од сите досегашни настани на отворено. Инаку, за тие што не знаат, овој семинар во природа беше 340-ти по ред на шидоши Довезенски, така што неговото искуство на ова поле е навистина големо. Техниките на преживување во природа во најголем дел ги има научено од својот дедо, кој бил учесник во втората светска војна и одликуван со повеќе заслуги, меѓу кои и за ослободување на градот Скопје. За време на војната и после неа, тој бил извидник и техниките на преживување во природа многу му помогнале да преживее во опасните ситуации низ кои се нашол за време на тие тешки години.
Новиот дводневен семинар насловен како „Живот во Дивината“, всушност претставува настан на кој членовите на Буџинкан Македонија ќе учат техники на живеење во заедница во дивина односно далеку од цизилизацијата. Семинарот ќе се раководи според сценарио на природна катастрофа или друга несреќа која бара повлекување на некое непристапно место и организирање живот на подолго време за одредена група на луѓе. Со совладувањето на новите вештини, членовите на доџо-то ќе бидат способни да го згрижат своето семејство и да му обезбедат основни услови за живеење во дивина во случај на опасност. 
спомени и импресии од поранешните и сегашните времиња минати во Буџинкан Македонија. Многу другарства, љубовни врски, деловни партнерства, па дури и бракови се „родиле“ за време на годините минати во тренинзи во единственото традиционално јапонско доџо во Македонија, а најголем дел од членовите на доџо-то се уште се многу благодарни поради тоа. 
Во организација на Доџо-то за класични јапонски боречки вештини – Катори Шинто рју Македонија, кое е дел од Организацијата „Пат кон Сонцето“, викендов што измина се одржа семинар за Теншин Шоден Катори Шинто рју Буџутсу. Покрај учесниците од Македонија, специјално за овој настан допатуваа и кобудоки од Холандија и од Романија, со што семинарот се здоби со меѓународен карактер. 
Уште еден успешен семинар во природа, овој пат на тема Јуми Ја Џутсу (вештина на ракување со лак и стрела). На настанот учествуваа петорица членови на Буџинкан Македонија, кој ги изучуваа основните начини на гаѓање со ова оружје. Пред почетокот на семинарот, на учесниците детално им беше покажан начинот на изработка на лак и стрела, во ситуација кога ќе се најдеме во природа, а од личната опрема со нас имаме само нож. 
Членовите на Буџинкан Македонија, семпаи Тодор Ангеловски и кохаи Мартин Гачевски, на покана од педагогот Снежана Тодоровска, денес одржаа предавање и демонстрација на нинџутсу, наменета за дечињата од градинката „Срничка Бамби“ во општината Аеродром. 
наклонети, сепак ниту за миг не не поколебаа да го правиме тоа во кое што најмногу уживаме. 
Вечерта како и секогаш беше резервирана за разговор со Сенсеи покрај каминчето во Хомбу. Додека ни ги раскажуваше неговите искуства од неговиот боречки живот, удираше печати на деншо-ата кои ни ги предаде на мене, на Зоки и на Мони. И тоа на „стар јапонски начин“, кој за прв пат го имав видено во животот. Потоа го отворивме и распославме макимоното за Гјокко рју (кое беше долго околу 30 метри). Внатре беа сите ставови, кати и нивоа. Тоа беше ден во кој што имаше многу што да се види, слушне и научи.
страна на Каталин Сореану, водачот на „Буџинкан Шинган Доџо“. На семинарот учествуваа околу 30-тина учесници од неколку романски градови, практичари на различни боречки вештини, како и еден учесник од нашата земја кој допатува во Јаши специјално за овој настан.