Категорија: Почетна

Во 2015-та, членовите на Буџинкан Македонија доживеаја многу авантури кои ја направија годината незаборавна. Неверојатното патување продолжува и во 2016-та, а првата дестинација е Млака. Оваа шумичка на брегот на Крива Река и оваа година ќе биде местото каде што нашите воини ќе ги учат и усовршуваат техниките на зимското преживување. Снегот кој деновиве падна, засилен со ниските температури, е одличен предизвик за ваков настан.

Како што веќе знаете, воините на Буџинкан Македонија отсекогаш сметале дека вежбањето исклучиво во доџо, каде што постои една безбедна и пријателска атмосфера, можат од секого да направат добар „спортист“ и одличен „салонски нинџа“. Меѓутоа тоа што нас не разликува од останатите, се знаењето и сигурноста што ги чувствуваме кога сме соочени со најтешките предизвици додека се наоѓаме далеку од градовите во кои што живееме. Всушност, ние суровата природа ја доживуваме како наш природен хабитат каде што се чувствуваме како „риба во вода“ односно како да се наоѓаме во наша природна средина. 

Овој семинар е замислен според сценарио во сме завеани или загубени далеку од нашиот дом, некаде на планина или во шума, и потребно е да ги преземеме сите мерки за безбедност за да можеме да ја преживееме ноќтта, со што ќе си ги зголемиме шансите за преживување. На настанот, шидоши Игор Довезенски ги предава токму овие техники кои се неопходен арсенал за секој што сака сериозно да ја изучува вештината позната под името нинџутсу. 

Потребна опрема: тие што биле знаат, тие што не биле ќе дознаат за следната година на лице место.  

Предупредување: температурите најверојатно ќе бидат во минус. Теренот е отворен и ветровит. Присуство на диви животни во овој период од годината е нормална појава. Најмалку седум часа без престан ќе бидете изложени на екстремно ладно време. Секој доаѓа на сопствена одговорност.

Понесете со себе топла облека.

Ден: 10.01.2016 (недела)

Место: Млака

Програма:

08.00 часот – поаѓање од Скопје

09.00 часот – пристигнување

09.30 – 16.30 часот – теоретски и практичен дел

17.30 – враќање назад 

Оваа година, освен за членовите на Буџинкан Македонија / Пат кон Сонцето, семинарот е отворен за сите заинтересирани. Прашања и пријавување на и-мејл, на телефон, во доџо или на Форум.  

Да ги распоредиме со цел транспарентно да имате на увид што точно сме сработиле во текот на целата година. 

Почнуваме со меѓународните семинари организирани во Македонија од страна на Организацијата „Пат кон Сонцето“.
 
Во април, нашиот учител за Даито рју Аикиџуџутсу, шиханот Антонино Черта го одржа својот редовен семинар во нашето доџо каде што ни пренесе нови „тајни“ од оваа древна самурајска традиција. 
Следниот месец, во Хомбу Доџо-то на „Пат кон Сонцето“, заедно со своите ученици од Холандија допатува и Сенсеи Ерик Лоув. За време на еднонеделната посета тој се потруди да ни пренесе колку што е можно повеќе од своето богато искуство во Теншин Шоден Катори Шинто рју Буџутсу. На семинарот допатуваа и нашите пријатели од Романија, членовите на Шинган Доџо-то од Јаши.
За време на летото, го одржавме и нашиот надалеку познат Летен Камп, каде што овој пат покрај инструкторот Довезенски, во улога на предавач се појави и неговиот пријател од Русија – Сергеј Бабкин. Инаку, Бабкин покрај тоа што е инструктор за Катори Шинто рју и за Јога, истиот е претставник во неговата земја за класичната јапонска боречка вештина Кукамишин рју Хјохо. Токму таа вештина имавме можност да ја изучуваме за време на овој настан.

Што се однесува до семинарите на кои предаваше инструкторот Довезенски, листата изгледа вака: шест одржани семинари во природа, осум во Хомбу Доџо-то под Липац, исто толку во доџо-то во Скопје, како и на два во Романија во доџо-то „Шинган“ во градот Јаши. Исто така, во 2015-та Довезенски зеде учество на неколку меѓународни семинари под водство на неколку реномирани учители за класични јапонски боречки вештини. Да ги споменеме и нив по редослед: февруари во Атина (Грција) на семинар за Катори Шинто рју со Ерик Лоув; во јуни во Градара (Италија) на семинар за Оно ха Итто рју Кенџутсу со Сасамори Такеми Соке; во септември во Цариград / Истанбул на семинар со шиханот за Катори Шинто рју – Нобутоши Отаке. На последниов споменат настан, заедно со Довезенски отпатуваа и Марко Опачиќ и Дарко Божиновски, при што последниов даде и крвна заклетва (кеппан). 

Во оваа прилика сакаме да го изразиме нашето задоволство за воспоставената соработка со „Шинган Доџо-то“ од градот Јаши во Романија. Имено, нивниот водач Каталин Сореану го избра токму инструкторот Довезенски како семпаи (постар ученик – ментор) кој ќе му помага во изучувањето на најстарата традиционална јапонска боречка вештина Теншин Шоден Катори Шинто рју Буџутсу, а секако под водство на заедничкиот ментор Ерик Лоув. Така, членовите на романската секција оваа година на два пати ја посетија Македонија со цел да ги научат основите на школата, а исто така тие на два пати го поканија Довезенски да одржи семинари во нивното доџо.

Покрај овие настани, вредат да се споменат и следниве: семпаи Тодор Ангеловски и кохаи Мартин Гачевски одржаа предавање за дечињата во градинката „Срничка бамби“ во населбата Аеродром; отворивме уште една детска нинџутсу секција (Нинџа Клинци II); прославивме 20 години од постоењето на „Пат кон Сонцето“ и Буџинкан Македонија; нашите најмлади членови од детската група гостуваа во Македонската Национална Телевизија каде што успешно ги презентираа вештините на Буџинкан, а подоцна го посетија и нашето Хомбу Доџо каде што ја изучуваа школата Кото рју Коппоџутсу, како и основите на јапонското мечување; Игор Довезенски се здоби со втор (нидан), а Марко Опачиќ со прв дан (шодан) во Даито рју Аикиџуџутсу.

Како еден од најважните настани слободно можеме да го истакнеме основањето на „Лабораторијата за Источни Култури“. Имено, на предлог на Игор Довезенски, на 14-ти септември Стручниот совет на Институтот за етнологија и антропологија при Универзитетот „Свети Кирил и Методиј“, донесе одлука за основање на Лабораторијата, со основна цел да се проучува материјалната, социјалната и духовната култура на народите од далечниот исток, со посебен нагласок на Јапонија. 

Во рамките на Лабораторијата, се организираат разни Работилници и Семинари на најразлични теми, а реализаторот на наставата Довезенски секојдневно во неа одржува и часови за Даито рју Аикиџуџутсу и за Џунан Таисо (вежби за растегнување и балансирање на мускулите во телото). Со тоа, јапонските класични јапонски боречки вештини во Македонија се издигнаа на академско ниво и конечно го заземаа местото што им припаѓа.

На крајот, сакаме да се заблагодариме на сите членови на Организацијата „Пат кон Сонцето“, а особено на нашите ученици од Буџинкан Македонија кои со својата макотрпна работа овозможија и оваа година да уживаме во прекрасното патување низ светот на традиционалните јапонски боречки традиции (Корју Буџутсу). Не можеме да ветиме дека следната година ќе постигнеме уште подобри резултати од оваа, но можеме да гарантираме дека се додека дишеме воздух на земјава, нема да ја намалиме љубовта кон борбените класични вештини наследени од генерациите пред нас.

Пат кон Сонцето. Едно доџо – едно семејство. Буџинкан Македонија. Моја приказна – мој живот.

Нинпо Иккан!!!     

Остануваат уште два редовни тренинзи, како и полагањето кое ќе се одржи во среда (30 декември). 

За моментите на семинарот и овој пат ќе ги споделиме импресиите на кохаи Сања Симонова што таа ги искажа на нашиот Форум:

 

За време на настанот, шидоши Довезенски несебично го сподели своето знаење од овој борбен систем, а учениците неуморно ги впиваа сите детали, истовремено покажувајќи висок степен на интерес за начините на борење на земја. Повеќето од учесниците беа почетници, кои со голема љубопитност пристапија кон учењето, додека искусните ветерани се обидуваа да го извадат максимумот од нив. 

Покрај положбите на телото и начините на контрола на противникот, Довезенски подучуваше и техники за давење, како и за контрола на потенцијалниот агресивен напаѓач. 

Задоволни од наученото, учесниците на семинарот на крајот изјавија дека со задоволство ќе присуствуваат и на следниот настан посветен на истата тема.  

За време на семинарот, учениците на доџо-то ги вежбаа основните фрлања што се користат во класичните јапонски боречки вешини, но секако, инструкторот Игор Довезенски подучуваше и некои нови техники кои наидоа на одличен прием кај учесниците. Особено ефективна беше изведбата на фрлањето Хараи Гоши, кое учениците одлично го прифатија и за кратко време научија како да го применат. 

Останува и понатаму да се усовршуваат Наге Ваза техниките, кои отсекогаш важеле за многу ефикасни и лесно применливи при борба со агресивен противник кој сака да ни наштети односно да ни нанесе физичка повреда.  

За следната недела закажан е семинар за борба на земја (Не Ваза). 

За време на семинарот, шидоши Игор Довезенски предаваше вежби кои служат за воспоставување телесна рамнотежа преку истегнување или зајакнување на одредени мускулни групи. Покрај тоа, се вежбаа и специјални техники за зголемување на подвижноста во зглобовите, а секако, неизбежни беа и техниките за медитација.

За време на целиот настан, инструкторот Довезенски ја истакнуваше важноста на Џунан Таисо во развојниот пат на секој кобудока (личност што практикува класични јапонски боречки вештини), а особено ја нагласуваше потребата од флексибилност на сите оние кои вежбаат нинџутсу вештини.

Во текот на првиот ден, Довезенски ги предаваше техниките на брзо извлекување и симултано сечење со јапонски меч (иаиџутсу) од седечка и од стоечка положба, како и основите на борба со катана.
Следниот ден, главно се вежбаа основите на борба со стап, а при крајот на семинарот Довезенски подучуваше и некои понапредни техники на боџутсу. 

Како и секогаш, домаќинот Каталин Сореану се покажа како одличен организатор кој внимава дури и на најситните детаљи, а исто така и неговите ученици се погрижија целиот семинар да помине во неверојатно одлична атосфера. 

  

На крајот, инструкторот Игор Довезенски сака да се заблагодари на сите учесници од Шинган Доџо за добриот тренинг и за времето поминато во смеење и дружење. 

До следниот пат… 

Водачот на „Буџинкан Шинган Доџо“, Каталин Сореану, повторно го покани шидоши Игор Довезенски да одржи семинар, овој пат на тема: „Кенџутсу и Боџутсу“. 

Настанот ќе се одржи на 07-08 ноември, во преубавиот град Јаши, познат како „центар на културата“ во Романија. 

Семинарот има меѓународен карактер и на него можат да учествуваат сите заинтересирани, без разлика на нивото на знаење или на стилот. 

За повеќе информации, слободно обратете се на организаторот преку неговиот и-мејл: contact@shingan.ro

За да се запознаете со работата на „Шинган Доџо“, посетете ја нивната веб-страницата: www.shingan.ro

Повеќе информации за инструкторот Довезенски, можете да прочитате тука: биографија 

Се гледаме наскоро!

Елена Ангеловска – „Ме боли млазот. Да, добро прочитавте. Не ме боли само секо мускулче кога се качувам по скали, ниту кога се наведнувам да си ги врзам патиките, ниту пак само кога се кревам на прсти да докачам нешто од креденецот. Ме боли и млазот. Да, млазот додека се туширам и секоја капка вода на моето тело боли, секоја клетка, секоја пора. И некој ќе рече, па зошто побогу секоја година упорно се пријавуваш на таа работилница за самоодбрана кога после неа патиш со денови? Е на тој некој, како да му објаснам дека секоја од тие капки што болат има во себе живост каква што нема ни реката што секојдневно упорно тече пред моите очи. Таа капка има во себе топлина која лекува, која бара да се исправиш, да сакаш, и да постоиш. Е тоа е таа алхемија од два дена во волшебниот рај наречен доџо. Не обично доџо, туку она нашето, на Буџинкан Македонија.“

Тамара Ѓорѓиевска – „Прв семинар, први импресии. Баш било тешко да се опише како си поминал само во неколку реченици.

Чувството да си таму, во Хомбу Доџо е просто неверојатно. Кој бил – знае!

Во текот на двата дена Сенсеи ни ги предаваше техниките поврзани со темата. Времето ни помина многу бргу, не го почувствувавме воопшто. Тренинзи, прошетки низ селото, дружење со Косара и Ксенија, разговори на кои им нема крај.

Спиењето не се опишува. Сите стуткани една до друга, во вреќи и јамболии.

Вториот ден, после тренингот Сенсеи не прошета до Здравкин Камен. Се вративме на време за втората сесија, а кога дојде време да завршиме со Работилницата, со неверување гледам во часовникот и се чудам кога помина времето… 

Не ми се одеше дома. Преубаво ми беше во доџо-то. Толку многу љубов и разбирање на едно место. Незаборавно дружење. 

Ти благодарам Сенсеи за се!“