Категорија: Почетна

Author koryu

Во скопското доџо на Буџинкан Македонија, вчера се одржа семинар посветен на техниките на фрлање на противникот (Наге Ваза).

За време на настанот, шидоши Довезенски во најситни детали ги објаснуваше сите фази кои следат пред самото фрлање, почнувајќи од фатот со противникот (Куми Учи), па потоа преку исфрлувањето од рамнотежа (Кузуши), па се до самиот момент кога противникот под дејство на неколку взаемни сили ќе почне да се „одлепува“ од земјата. 

На крајот од семинарот, инструкторот Довезенски ја предаде техниката О Сото Гурума која предизвика силни реакции кај учесниците, особено што за прв пат се запознаа со ова навистина моќно фрлање. 

Следниот семинар ќе биде на тема: Не Ваза (Техники на земја).

Author koryu

Вчера во дворот на Хомбу Доџо-то на Организацијата „Пат кон Сонцето“ се одржа семинар на кој инструкторот Игор Довезенски ги подучуваше своите ученици на нинџутсу вештината на гаѓање со метални сечива, инаку познати под името шурикени.
На семинарот присуствуваа девет членови на Буџинкан Македонија, но повеќето од нив беа од почетничката група која ја предводи шидоши хо Марко Опачиќ. По завршувањето на настанот, тој на Форум-от на доџо-то го објави следниот текст:

„Ова беше мојот педесети семинар во природа и можам да кажам дека уживав помеѓу моите ученици, но и дека конечно за прв пат сум задоволен од нивното залагање од кога ја преземав почетничката група во јануари, 2013 година.
На настанот присуствуваа шесторица од нив, а очекувам да се пријават и во јануари на ’зимското преживување’. На тие педесет семинари и безмалку десет години од моето членување во доџо-то, учестувале многу деца. Некои си заминале, малкумина останале и на некој начин секој си го одбрал својот пат. Некои си заминале со ’вградени’ воински карактеристики и одлики, додека некои заборавиле на тоа што доџото направило од нив и за нив.
Кога ќе ги соберам сите мисли кои за неколку секунди ќе ми поминат низ умот, сфаќам колку сме ние привилегирани и уникатни што сме членови на ова доџо.

Дали знаете колку деца пораснале трчајќи низ лисјата во дворот? На колку од нив им било стоплено срцето од каминот во доџото? Дали знаете дека врз тие татами се распослани сите чисти души на нашите најмлади членови и дека за нив не постои поголема сатисфакција од можноста да растат меѓу вистински Воини?

Author koryu

Во преполната свечена сала на скопскиот хотел „Александар Палас“, пред повеќе од петстотини гости, на нашето доџо „Буџинкан Македонија“ му беше доделена благодарница за искажаната поддршка и особен придонес за развојот на претприемачката програма за децата и младите во земјава.

Ваквото признание доделено од страна на CEED EDU следува после одржаниот специјален еднодневен семинар во Хомбу доџото на „Пат кон Сонцето“, на кој инструкторот Игор Довезенски ги подучуваше учесниците околу начините за стекнување трпение, дисциплина, дефинирање на целта, за успехот и неуспехот, како и за придобивките од тимската работа.    

Од името на Буџинкан Македонија, наградата на бината ја прими кохаи Сања Симонова, која што повторно се сретна со дечињата и младите кои учествуваа на семинарот во Хомбу и кои за својата успешно завршена работа исто така добија сертификати од CEED EDU. 

Author koryu

Еден од најстарите дневни весници во нашата држава – „Вечер“, во својот викенд број, објави текст посветен на нашето доџо Буџинкан Македонија, како и на нашата Организација „Пат кон Сонцето“.

Во самиот вовед, новинарката Елизабета Арсоска води разговор со нашиот истакнат член Сања Симонова, а тука Ви пренесуваме мал дел од него:

–  Особено е важно никогаш да не дозволиме да бидеме жртви на својата невнимателност и незаинтересираност и да бидеме секогаш подготвени да се заштитиме од непредвидливи сценарија кои можат да го загрозат нашиот физички и ментален интегритет. Ние девојките можеме многу да направиме за себе и за околината, само што понекогаш фокусот ни е насочен за жал на површни нешта. Многу сум среќна што нашиот клуб традиционално, осум години по ред ја одржува Работилницата за самоодбрана за жени која се реализираше минатиот викенд. На овој настан учиме пред се, како да не се доведеме во непријатна ситуација, а потоа и кои се нештата што го зголемуваат ризикот од напад, за најпосле да научиме и како да се одбраниме во случај на напад. Многу е важно, за нас како жени, да го имаме тоа чувство дека без разлика во каква загрозеност ќе се најдеме, ние нема да се предадеме или откажеме и ќе се обидеме по секоја цена да го одбраниме својот живот или животот на нашите најблиски. На овој начин се стекнува скапоцена вештина која не се учи на ниту еден друг начин освен со труд и пот и од која ќе имаме огромна придобивка и во секојдневниот живот, а не само кога сме изложени на опасност, вели Сања.

За повеќе следете го линкот —–> http://vecer.mk/skopska/nashite-nindzha-devojki-udiraat-tamu-kade-shto-najmnogu-boli

Author koryu

И осмата Работилницата за Самоодбрана за Жени ги исполни очекувањата на учесничките, а тоа особено можеше да се забележи по нивните реакции откако настанот беше прогласен за завршен.

Информациите по медиумите дека во последно време во нашата држава зачестиле нападите врз мајките со деца, привлече неколку припаднички на понежниот пол кои на овој традицонален семинар дојдоа придружени од своите чеда. Сето ова допринесе атмосферата за време на тренингот да биде уште попријатна, особено што дамите сега имаа уште посилна мотивација ефикасно да ги совладат техниките за самоодбрана.

За време на првиот ден, инструкторот на Буџинкан Македонија, Игор Довезенски, предаваше техники за одбрана од најразлични фатови за телото (коса, ревер, врат итн.), а потоа и ситуации во кои жртвата би била соборена на земја.

Веќе следниот ден, „нападите“ добија нова димензија односно борбените сценарија кои учесничките ги вежбаа содржеа во себе ситуации на „приковување за ѕид“ од напред или од позади и ослободување од ваквата положба. Секако, сето ова беше проследено со многу детали и совети кои Довезенски постојано ги нагласуваше со верба дека уште долго време ќе останат врежани во меморијата на припадничките на поубавиот пол.

Со желба следната година настанот да биде уште помасовен и со преубави спомени од оваа, осма по ред традиционална Работилницата за Самоодбрана за Жени, учесничките на семинарот заминаа побогати за едно ново искуство зад себе. 

Author koryu

Нинџа Клинци-те успешно ја завршија есенската „инвазија“ на Хомбу Доџо-то на Буџинкан Македонија, земајќи си со себе прекрасни спомени кои засекогаш ќе останат врежани во нивните срца.

Во неделата, најмладите членови на нашето доџо повторно имаа можност да бидат дел од прекрасната природа што го опкружува Хомбу-то и да го поминат денот во игра, вежбање и дружење меѓу себе.

Тренинзите се одржаа под водство на семпаи Тодор Ангеловски и на кохаи Таки Гаговски, а темата беше: Основите на боречките вештини Гјокко рју Кошиџутсу и на Даито рју Аикиџуџутсу. 

Во вториот дел од денот, главниот инструктор на Буџинкан Македонија, Игор Довезенски, одржа Џунан Таисо тренинг, на кој се обиде на дечињата да им ја објасни важноста и полезноста од правилниот секојдневен тренинг, а особено за придобивките од вежбите за растегнување на телото за нивниот правилен развој. 

Author koryu

Во Хомбу Доџо-то на Организацијата за изучување традиционални јапонски борбени вештини „Пат кон Сонцето“, во саботата се одржа специјален еднодневен семинар, на кој инструкторот Игор Довезенски ги подучуваше учесниците околу начините за стекнување трпение, дисциплина, дефинирање на целта, за успехот и неуспехот, како и за придобивките од тимската работа.

Настанот беше организиран на барање на кординаторите од CEED Macedonia кои процениле дека токму Довезенски е личноста од која младите што учествуваат во нивната програма ќе можат да научат нови техники кои ќе им помогнат понатаму да ги развијат своите претприемачки вештини.

Всушност, ЦЕЕД Едукација (ЦЕЕД ЕДУ) е програма која го доближува претприемачкиот дух до децата и младите преку пренесување, доживување и практикување успешни приказни од светот на бизнисот притоа хранејќи ги нивните уметнички и духовни потреби. Тоа е програма која е изградена врз основа на знаењата и искуствата на експерти од областа на едукацијата, како и на искуствата од разните претприемачи и менаџери. 

Освен предавањето на горе споменатите техники, но и за историјата и традицијата на јапонските витези, Довезенски доста време посвети и на хиреархијата што владеела во едно организирано општество какво што било јапонското. Потоа тој, заедно со своите ученици, демонстрираа и техники од вештините кои се вежбаат во „Пат кон Сонцето“, најпрвин од нинџа школите на Буџинкан Доџо, а потоа и од Даито рју Аикиџуџутсу и Теншин Шоден Катори Шинто рју Буџутсу.

Author koryu

Осмото издание на легендарниот семинар познат под името „Патот на Шугенџа“, создаде уште еден подвиг кој засекогаш ќе биде
запаметен и раскажуван од страна на следните генерации воини на Буџинкан Македонија. За 20 саати непрекинато марширање по различен терен, двајца од учесниците на настанот успеава да изодат пат од 100 километри.

Стартната точка почнуваше пред ТЦ Бисер во населбата Аеродром, додека крајната цел беше да се пристигне во Хомбу Доџо-то на Организацијата „Пат кон Сонцето“ во долината под планината Липац.
На семинарот беа пријавени вкупно 10 членови на Буџинкан Македонија, кои под водство на инструкторот Игор Довезенски точно во 07.00 часот го започнаа своето патешествие.

Првите 35 километри беа поминати речиси рутински, благодарение на добрата кондиција што членовите на доџо-то ја поседуваат, а секако постигната поради силните психо-физички тренинзи во текот на целата година.
При искачувањето на ридовите над селото Винце, кај неколкумина учесници почнаа да се појавуваат првите знаци на криза, а предизвикани најмногу поради недостатокот на вода за пиење.

За да биде појасно, станува збор за област која што е доста сува и безводна, а главната препрека до Хомбу Доџо-то е предизвикана од Градиштанската Планина која што е широка околу девет, а долга околу 30 километри. Познавачите на теренот во кумановската област, знаат дека иако станува збор за ниски планини, сепак искачувањето на нив е доста напорно поради терасестите ридови од кои што се составени планинските масиви. Или поедноставно кажано, зад секој изоден рид, се појавува нов, со редовно длабок и непрооден дол, а сето тоа исполнето со густа, ниска и боцкава непроодна вегетација, која што многу често предизвикува движење на сите четири екстремитети.

Токму за време на искачувањето на претпоследниот рид во атарот на селото Колицко, при совладани 43 километри, кај еден од учесниците се појавија грчеви на мускулатурата, по што движењето на групата беше доста успорено. Во тој момент, водачот на Буџинкан Македонија – Игор Довезенски, мораше да донесе навидум необична одлука односно да го смени движењето на запад или поточно во широк лак да се врати назад кон најблиското село каде што има превоз до најблискиот град.

По кратко информирање за причината за ваквата одлука, групата се спушти до селото Пчиња, од каде што патот го продолжија тројца учесници: Игор Довезенски, Сања Симонова и Таки Гаковски. Со силен марш, за неколку саати тие пристигнаа во Куманово, каде што Симонова мораше да го откаже понатамошното патување поради силните болки во мускулите и треската предизвикана од огромниот напор.

Во 03.00 часот наутро, изнемоштени, но со ведар дух, по 20 часа непрекинато пешачење, на целта пред вратата на Хомбу Доџо-то пристигнаа Игор Довезенски и неговиот близок ученик Таки Гаковски. Истовремено тие го срушија претходниот рекорд од поминати 80 километри, поставен за време на „Патот на Шугенџа III“ во 2009 година.

На крајот, сакаме да им честитаме на сите учесници на семинарот, без разлика што не го завршија до крај, за храброста да се пријават односно да бидат дел од еден ваков необичен настан, кој е речиси неверојатен за поголемиот дел од популацијата на земјината топка.