Одржан третиот по ред „10.000 П.Н.Е.“

Posted on Categories Почетна

На една од планинските падини на Плачковица, во срцето на Козјачката клисура која е пресечена со истоимената река, викендов се одржа третиот по ред „10.000 П.Н.Е.“.
На сосема непознат терен, Воините на Буџинкан Македонија ги изучуваа техниките на преживување со минимална опрема, имитирајќи го животот кој се одвивал на нашите простори 10.000 години пред нашата ера.

По завршувањето на семинарот, дел од учесниците ги споделија своите импресии:

„Не знам точно колку семинари во природа до сега се одржале во Буџинкан Македонија, меѓутоа знам дека бројката е многу голема. Среќен сум што сум учествувал на доста од нив и можам да кажам дека секој семинар си имал своја посебна убавина. Семинарите не ги прават локациите кои ги посетуваме, дури и покрај тоа што тие се прекрасни, живописни и волшебни. Семинарите ги прават членовите на Буџинкан Македонија, заедно со нашиот Сенсеи. Знам дека ако ги посетам истите локации со мои другари, познаници или тотално непознати луѓе, нема да го доживеам тоа што го чувствувам додека сум со луѓето од нашето доџо.
Сенсеи има кажано дека Буџинкан Македонија секогаш привлекува малку ’чудни луѓе’ кои во ’нормална’ средина се разликуваат од останатите. Токму тоа ’чудното’ во нас ја прави магијата кога сме заедно. На семинарите во природа учиме и од самата природа која знае да биде толку прекрасна, а истовремено и бескрајно сурова и безмилосна. Токму тука се соочуваме со тие две страни, а што ќе победи на крајот, зависи само од нас“ – семпаи Владимир Антовски

„Буџинкан Македонија е голема книга со воински сказни, каде секоја страница се разликува од претходните.
Првата година бевме на незаборавниот Цоцев Камен, потоа престојувавме под водопадот Длабочица, а сега во кањонот на Козјачка река.
Патувавме по мозаикот од камења на бистрата река. Како што се качувавме погоре, звукот на слаповите беше толку гласен што речиси не се слушавме меѓусебе. Откако го одбравме местото за престој и го подготвивме леглото, Сенсеи ни подели задачи на секого, па така за кратко обезбедивме храна. Имавме добар улов од риба, по некоја жаба, диви кајсии, јајца од мравки.
Во делови од реката, природата исклесала кади како ’џакузи’ во кои кога ќе седнеш, во главата те удира водата која паѓа од карпите.
Се сеќавам кога пред некоја година Сенсеи го најави првиот ваков семинар, го прашав што ќе се изучува, а тој ми одговори ’ќе учиме за животот’. Пополека почнувам да разбирам тоа што Сенсеи тогаш го кажа.
Во неделата, утрото го дочекав на стража со Косара и Ксенија, кои веќе ги сметам за мои помали боречки сестрички. Сакам да го споменам и ритуалот Мисоги, кој Сенсеи ни го демонстрираше. Чувството беше неверојатно. За миг се почувствував празен, но за жал тоа траеше премногу кратко.
На крајот, сакам да ја пофалам Ксенија. Ова и беше прв дводневен семинар и за дете од 11 години се покажа фантастично. Постојано вредно работеше, не покажа слабост и го издржа целиот семинар. И секако, му се заблагодарувам на Саше за големото гостопримство во неговиот дом откако завршивме со семинарот. Како и секогаш, последната благодарност ја упатувам до Сенсеи, што несебично ни го споделува сето свое знаење и се грижи за нас водејќи не по вистинскиот Пат“ – семпаи Таки Гаковски

„Какво семинариште! Оваа година ’10.000 години би-си’ се одржа по трет пат и несомнено може да се каже дека и овој настан полека, но сигурно, се претвора во традиционален. Со секој изминат семинар, се чувствувам како емоциите и вредностите што сум ги стекнал, да се исклесуваат на мојата душа. Среќен сум што по трет пат ја доживеав оваа магична приказна. Благодарение на овој настан, успеав да проценам дали тоа што не научил Сенсеи добро сум го разбрал и дали сум станал подобра личност. Дефинитивно ваквите семинари во природа ќе ви дадат одговор на многу прашања, а ќе дознаете кои се вашите слабости и каде треба да се подобрите. Со огромна возбуда, уште сега едвај чекам догодина пак да го доживеам следниот ’10.000 П.Н.Е.

Истовремено сакам да кажам дека многу сум горд на моите соборци. Тоа се едни прекрасни души, пред се Воини, со неверојатни срца! Ви благодарам на сите што со својот придонес помогнавте да запишеме уште една неверојатна бајка која ќе биде дел од нашиот живот. Напишавме уште една неповторлива приказна, оставивме нов запис, на кој што ќе се потсетуваме до крајот на нашите животи. Настан кој ќе ни служи како референтна вредност за мерење на човечките вредности“ – кохаи Саше Гацев

Одржано полагањето за ученички степени

Posted on Categories Почетна

Јунскиот Шикен односно полагањето за ученички степени се одржа вчера во скопското доџо на Буџинкан Македонија.

Во свечена атмосфера каква што впрочем и доликува на еден ваков настан, следниве ученици се здобија со повисоко звање:

10 кју
– Марија Салтиров, Никола Атанасоски, Владо Мартиноски, Елеонора Симоновска, Љубомир Павловски

9 кју (обоен појас и мон – амблем)
– Благоја Неделковски

8 кју
– Ена Митковска

5 кју (нафуда каке)
– Константин Анастасијевиќ

4 кју
– Саше Гацев

3 кју
– Косара Довезенска, Давор Стојчевски, Никола Салтиров

Им честитаме на сите и им посакуваме уште поголем успех во иднината што им претстои.

Отсучи 大槌 - одржан семинарот за големиот самурајски воен чекан

Posted on Categories Почетна

Вчера во дворот на Хомбу Доџото на Организацијата за изучување на класични јапонски боречки вештини – Пат кон Сонцето, се одржа семинар посветен на борбените техники со голем самурајски воен чекан (Отсучи).

Инаку, ова необично и за жал помалку заборавено орудие се вежба во состав на јапонската класична школа Шинден Фудо рју Дакентаиџутсу. Учителот Игор Довезенски смета дека членовите на доџото веќе ја имаат потребната подготовка и искуство за да започнат едно ново поглавје на проучување и изучување на техниките на големиот самурајски воен чекан.

Следната авантура за Воините на Буџинкан Македонија ќе се одржи за две недели, при што ќе се посети кањонот на штипска Брегалница, во склоп на семинарот 10.000 години П.Н.Е.

MOST OF THE TIME THOSE THAT HATE YOU WANT TO BE YOU

Posted on Categories Списание

Interview with the leader of the only Macedonian dojo for Samurai and Ninja arts

I called you many times to arrange an interview and I always got the answer that you have nothing new to say. Now when I finally managed to get you to sit down with me, I wanted to ask you why you think that is the case?

 In the past I have given more interviews that I have deserved. The principles of martial arts were set in stone a long time ago and I can’t even think, let alone want to change them. Except that, all previous questions more-or-less have been similar and connected with my Way in the martial arts. But from another point, about what else could someone want to ask a man that has dedicated his entire life to the practice of martial arts. And in the end, to be honest, I would rather not talk about anything else.

 Shouldn’t the teachers of martial arts know everything?
Of course they should. But there is no need to publicly talk about everything.
All right, I will try to ask a question that has not been asked of you till now.
When was the first time that you heard the word Ninja?
When I was five years old. My father bought me comic strips that I loved very much. Especially with Zagor Te- Ney. At three years old I already had learned how to read. In one of those strips Zagor fought with a man that had come from Japan was dressed in black and fought with a katana and shuriken. That was the first time that I heard of and learn about the Ninja. And for the first time, Zagor was no longer my idol, but the man in the black suit that fought him.
Was the road to becoming a teacher of Ninjutsu a hard one?
Although I still do not consider myself worthy of being called a Teacher, I will respond in the affirmative. Yes. The road was hard. Because many times my life was intersected by many different fates that somehow integrated in and became a part of my life. It is not easy when so many people will come and one day will leave from your life. Luckily I overcame even that weakness, and now I try not to connect too much with all my students. I started to strictly select the people around me.
What do you think about hate?
An auto-destructive disease that ravages the body, mind and spirit. When you hate, you gather a large quantity of negative energy, with which you actually hurt yourself, and in no way the one that it is directed at. Otherwise, most of the time those that hate you deep inside wish to be like you meaning in your skin.
And what about love?
Which one? Towards the kids? Towards the partner? Towards the fatherland? Towards the martial arts?
It is strange, but as the years pass, the sense of love changes its form, intensity, direction and meaning. It is an incredible feeling the can give a lot and at the same time take a lot – it is a phenomenon that drives the ideas and forms the guidelines of our planet since humanity came to be.
I am sorry, but I will clumsily avoid this question. I have so much material to talk about, and almost not a sliver of will to open up my soul to the public.
What are your long distance plans for “Taiyou e no Michi”?
Since I have known about myself, until the day when I celebrated my fortieth birthday, I made long distance plans which in the end I always managed to complete. I though years in advance, I set high goals, I moved my limits and realized incredible ideas. And then, overnight, I decided that I will continue as a torrent, as a river, that changes its path according to the terrain that it flows through. The first half of my life I spent as earth and fire. Stable and unstoppable. The second half I will continue as water and wind. Adaptable and neutral. With no concrete plans, with no deep analysis, with no far flung goals and incredible ideas. I expect what the things that I invested in, will start returning gains to me. In every way. I now continue to live day to day. Of course, with all the qualities that I have or have gained throughout the years.
Thank you for this exact and direct interview. I hope that I was at least a little bit different from my colleagues that have interviewed you before.
Thank you for the invite and approach. I hope that I managed to say something new, considering my rigid and set in stone views toward life.
D.D

Интервју со Игор Довезенски за denesen.mk

Posted on Categories Почетна

„Првата половина од животот ја минав како земја и оган. Стабилен и незапирлив. Втората половина продолжувам како вода и ветер. Прилагодлив и неодреден“.

„Се надевам дека по заминувањето од овоземниот свет ќе го достигнам и Петтиот Елемент – ПРАЗНИНА.
Според филозофијата на Петте Елементи 五大 односно ГоДаи во јапонскиот будизам, петиот елемент Ку (Празнина) е тој што ги обединува сите претходни (Земја, Вода, Оган и Ветер). Преку него се заокружува природниот циклус на земјата“.

——————————————–

Ова е најавата за најновото интервју на водачот на Буџинкан Македонија – Игор Довезенски, дадено за denesen.mk, кое истовремено е архивирано и на нашиот blog.koryu.mk

Линкот до интервјуто на denesen.mk

Предавање во Центарот за култура „Асном“ во Гостивар

Posted on Categories Почетна

Една недела по одржаната демонстрација и предавање во Младинскиот Културен Центар во Скопје, учителот на Буџинкан  Македонија, Игор Довезенски, одржа уште една, овој пат во Центарот за култура „Асном“ во Гостивар.

Колку за потсетување, Довезенски беше ангажиран од страна на продуцентската куќа „Катавеј“ како технички консултант и предавач за потребите на промоцијата на данскиот долгометражен цртан филм – „Кариран Нинџа“.

На предавањето во Гостивар, беа присутни десетина дечиња кои заедно со своите родители внимателно го следеа предавањето за историјата, традицијата и специфичностите на класичните јапонски боречки вештини.

По завршувањето на настанот, Довезенски се заблагодари на своите ученици Марко Опачиќ, Владимир Антовски, Михаил Дракалски и Таки Гаковски за помошта што несебично ја пружаат при секој ангажман на доџото „Пат кон Сонцето“.

 

Демонстрација на „Пат кон Сонцето“ во Градскиот Парк на Скопје

Posted on Categories Почетна

На покана од советот на Град Скопје и на Јавното претпријатие „Паркови и зеленило“, членовите на Организацијата „Пат кон Сонцето“ вчера одржаа демонстрација на своите вештини во Градскиот Парк во главниот град на Република Македонија.

Во демонстрацијата учество земаа најмалите воинчиња на „Нинџа Клинци“, потоа ветераните на Буџинкан Македонија, како и членовите на Катори Шинто рју Македонија.

На крајот од презентацијата, тимот на Шиноби Таисо одржа бесплатен час за јапонска јога (џунан таисо), при што поголема група на граѓани со задоволство се приклучи на тренингот.

По завршувањето на настанот, на нашето доџо му беше доделена благодарница и истовремено покана за уште една демонстрација за „Цветниот Фестивал“ што повторно ќе се одржи следната година.

Игор Довезенски како технички консултант за промоцијата на „Кариран Нинџа“

Posted on Categories Почетна

Учителот на Буџинкан  Македонија, Игор Довезенски, беше ангажиран од страна на продуцентската куќа „Катавеј“ при промоцијата на данскиот долгометражен цртан филм – „Кариран Нинџа“.

За таа пригода, Довезенски заедно со своите верни ученици, во Младинскиот Културен Центар во Скопје одржа демонстрација и предавање на тема: „Како да станеш Нинџа“, а истовремено учествуваше и во снимањето на трејлерот што ќе се прикажува пред проекциите на „Кариран Нинџа“ во Република Македонија.
На предавањето учество земаа над 30 дечиња и родители, кои покажаа огромен интерес за работата на Организацијата „Пат кон Сонцето“.

Следниот викенд, Довезенски заедно со членовите на Буџинкан Македонија ќе одржат уште една демонстрација и предавање, овој пат во Гостивар.

БуЈуКаи со Игор и Пино

Posted on Categories Почетна

За време на велигденските празници, инструкторите Игор Довезенски и Пино Дуранте одржаа одличен семинар во Хомбу Доџото на Буџинкан Македонија.

На настанот присуствуваа дваесетина членови на организацијата „Пат кон Сонцето“ кои беа презадоволни од семинарот и неверојатната атмосфера која владееше за време на истиот.

Тема на семинарот беше самурајската школа Такаги Јошин рју Џутаиџутсу, при што Довезенски ги предаваше катите од првото ниво (шоден омоте и ура гата), додека Дуранте ги пренесуваше хенките (варијантите) според принципот Муто Дори кои се вежбаат во Хомбу Доџото на Буџинкан Доџо.

Инаку даи-шиханот Пино Дуранте е роден и живее во Германија, каде што во градот Лимбург има свое доџо. Во 2008 година тој за прв пат ја посети Македонија како учесник на семинарот со даи-шиханот Штефен Фролих, организиран од страна на Игор Довезенски. Оттогаш, па се до денес, германскиот и македонскиот инструктор го негуваат своето пријателство, вежбајќи и дружејќи се на семинарите ширум Европа, како и во Хомбу Доџото на соке Масааки Хатсуми.

Воодушевен од квалитетот на тренингот во Буџинкан Македонија, но и од убавините на нашата земја, на нашиот народ и на се останато врзано за нашата држава, инструкторот Пино Дуранте сигурно ќе го гледаме доста почесто.

На крајот од семинарот, даи-шиханот Пино Дуранте го покани учителот Игор Довезенски да одржи семинар во неговото доџо во Лимбург.

п.с. Изјавите на Пино Дуранте дадени за време на семинарот можете да ги прочитате на нашиот блог (клик на линкот).

Двајца нови Јуданши (Шодан-и) во Буџинкан Македонија

Posted on Categories Почетна

Буџинкан Македонија од вчера има двајца нови мајстори односно Јуданши (носители на мајсторско звање).
После речиси десетгодишно вежбање и усовршување во нашето доџо, со Шодан (прв Дан) заслужено се закитија семпаи Владимир Антовски и семпаи Михаил Дракалски.

За време на полагањето, тие успешно ги демонстрираа потребните техники и вештини кои се неопходни за стекнување на „црн појас“, со што влегоа во групата на ретките луѓе кои достигнале мајсторско звање добиено од учителот Игор Довезенски.

На настанот што се одржа во Хомбу Доџо-то на Организацијата „Пат кон Сонцето“ беа присутни соборците, но и пријателите и роднините на Антовски и Дракалски.
Им посакуваме успех во понатамошното изучување и усовршување на јапонските тредиционални боречки вештини и желба што подолго да останат на Патот.